bazbo – de wereld van Bas Langereis

Bas Langereis leest u voor!

25-05-2018

B-log: 26 mei t/m 1 juni

Filed under: B-log 2018 — bazbo @ 19:18

Vrijdag 1 juni:
Is het nou gewoon koud buiten? Nee, het is alleen wat koeler. Ik ben weer heel op tijd op de werkplek. Het is er stil en ik doe van alles aan inhaalwerk. Dat schiet op. Tussen de middag wandel ik door het bos. Het regent zachtjes. Niet erg. In de middag is het nog erg benauwd in kantoor. Om kwart voor zes ben ik thuis. De Vrouw serveert salourboontjes met biefrepen en een fruitsalade van galiameloen en peer. De Zoon helpt mee opeten. Dat lukt hem. Ik was af, breng groen afval naar de container en merk dan dat ik heel moe ben. Het regent flink. Ik werk de webstek bij, lees in Poppy en Eddie en Manon en Roy Harper (Herman Brusselmans) en luister. Mag ik om half elf slapen?
Muziek vandaag: What We Have Sown (The Pineapple Thief), Hugsjá (Ivar Bjørnson & Einar Servik), Under The Fragmented Sky (Lunatic Soul)

Donderdag 31 mei: Fiets-naar-je-werk-dag
De wekker gaat op de gewoonlijke tijd. Kwart over vijf. Half zeven fiets ik van huis weg. Het is vandaag fiets-naar-je-werk-dag. Ja, ik ben zo gek. Vandaag werk ik in Arnhem. Al snel weet ik dat het maar goed is dat ik mijn hardloopkloffie heb aangetrokken en niet in mijn werkkleding fiets. Het is rustig op de weg. Ik krijg te maken met een paar vervelende klimmen. Lijden, moeten we. Er gaan ook hele stukken naar beneden, maar er ligt veel blad en tak op de weg na de hevige onweersbuien en storm van afgelopen dagen. Kwart over acht ben ik op de werkplek. Precies: ik rijd met de fiets het kantoor binnen. Ja, men vindt het leuk en knap, maar ga ik nou wel die fiets in het fietsenhok zetten? Nee, dus. Al snel ben ik gewoon aan het werk. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Vier uur pak ik mijn spullen in en maak ik me klaar voor de terugrit. Er is hevige regen en onweer verwacht. Het is benauwd en bewolkt en bijna donker, maar er valt niets. Wat ook niet valt, is de terugweg mee. Het is druk op de weg en bij Deelen naar Hoenderloo is geen fietspad, dat maakt het nogal link. De stukken klimmen putten me aardig uit. Kwart over zes ben ik thuis. Even opfrissen en dan serveert De Vrouw kip uit de oven met een linzenschotel. We happen het gebodene weg en ik ga afwassen. De Vrouw moet nog weg rond half acht. Ik werk de webstek bij en ga lezen en luisteren. Tien uur ben ik echt doodop.
Muziek vandaag: Time Out (Dave Brubeck Quartet), Time Further Out (Dave Brubeck Quartet), Elegy (The Nice), EP One (Paul Draper)

Woensdag 30 mei:
Kwart voor zeven ben ik echt wakker en sta ik op. Douche om af te koelen. Veel helpt het niet. Al snel is het erg warm. Om half negen heb ik al wat werkzaamheden voor de Kap gedaan en een half uurtje later wandel ik naar het kantoor. Daar even een kort overleg, wat redactiewerk en mail afhandelen. Elf uur ga ik weer naar huis. Koffie met De Vrouw. Lunch met De Vrouw. De Vrouw gaat dan naar een kennis die samen met haar gaat bekijken en berekenen of De Vrouw vervroegd met (deel)pensioen kan. Ik ga mijn fiets rijklaar maken voor de Fiets-naar-je-werk-dag morgen. Bandje oppompen, verder niet. Dan rijd ik naar de biowinkel en de supermarkt voor wat boodschappen. Erna loop ik het centrum in en bezoek wat winkels. Ik koop slechts een felicitatiekaart voor mijn collega Jessy, die twee weken geleden (op mijn verjaardag) moeder is geworden van een mooie dochter. Thuis even de krant lezen en dan het avondeten maken. Een schotel van gehakt, ui, peper, paprika, prei en rode bonen. Wraps in de oven. Een salade van bosui, komkommer, tomaat en jalapenopeper. Ik open het potje pepertjes dat ik vandaag heb gekocht. Mijn ervaring met dergelijke pepers uit potjes is dat ze niet zo spectaculair zijn. Deze wel. Knetterscherp! En ik heb er al twee in de salade gemikt! Nou ja. De Vrouw is er om zes uur en we eten de gehele boel op, zo smakelijk is het. Na de afwas loop ik mijn ronde hard. In de hitte. Het is echt heel broeierig en benauwd. Gevaarlijk, bijna. Ik doe het rustig aan en las wat korte wandelpauzes in. Toch kom ik kapot terug. Snel afkoelen en dan nog even lezen en luisteren tot het tien uur is. Het boek van de broer van Charles Manson is uit. Leuk, aardig.
Muziek vandaag: Reflection (Brian Eno), Moonmadness (Camel), Vortex (Sonar with David Torn), Festival (Flutatious)

Dinsdag 29 mei:
Opnieuw heel warm en broeierig al bij het opstaan. Douchen helpt niet eens. Op de werkplek is het de eerste tijd nog uit te houden. Minder is een sluimerende angst, maar die weet ik sluimerend te houden. Ik verzet veel achterstallig werk. Tussen de middag denk ik af te koelen door in het bos te wandelen, maar dat lukt niet. Het is er net zo drukkend als overal. In de middag is het zwaar, maar gelukkig heb ik geen werkdruk. De bus op de terugweg is een grote. Hij rijdt en de deuren kunnen open en dicht. Meer niet. De temperatuur ligt binnen nog tien graden hoger dan buiten. Fijn. Rustig doen. Ik red het. Kwart voor zes thuis. Een kwartier later is De Zoon er. De Vrouw zet een Ceasar’s salad op tafel met brood en kazen en smeersels. Voedzaam en fris. Ik ben gespannen. Buiten spant het er ook om: breekt de onweersbui door of niet? Niet. Ik was af en ga dan ontspannen. Ondertussen ben ik begonnen in het boek dat Hans mij vorig weekend gaf: De edele kunst van not giving a fuck (Mark Manson). Aanvankelijk denk ik dat de acteur een kind of neefje is van Charles. Het boek staat vol ‘fucks’, het is heel Amerikaans en gericht op snel en luchtig gewin. Maar de boodschap is al snel duidelijk: kies een paar dingen in het leven die je echt waardevol vindt. Kies je kernwaarden en wees bereid daarvoor te ‘lijden’. Doe de waardevolle dingen en doe die weinige dingen goed. Over de rest kun je je schouders ophalen en wees blij met mislukkingen. Nou ja. Ik lig om half elf in bed.
Muziek vandaag: Capture Light (John Holden), Soyuz (Gazpacho), It Could Be Home (Plenty), Under The Fragmented Sky (Lunatic Soul)

Maandag 28 mei:
Nogal een plakkerige nacht. Slapen lukt niet zo heel goed. Toch sta ik oké op. Zonder jas naar het werk. Daar is het de eerste uren nog wel uit te houden. Ik doe veel. Tussen de middag wandel ik door veld en bos en hitte. Ook in de middag doe ik het een en ander, al is het tempo vanwege de warmte wel laag. Half zes ben ik thuis. Ik bereid het avondeten voor. Dat is niet moeilijk: de bamisoep heet maken en wat aanvullen met bladselder en Turkse peterselie. Ook maak ik een fruitsalade van peer en aardbei. De Vrouw is er pas om acht uur. We eten alles op. Ik was af en heb dan nog een uurtje om te lezen en te luisteren.
Muziek vandaag: Time Out (Dave Brubeck Quartet), Time Further Out (Dave Brubeck Quartet), Countdown – Time In Outer Space (Dave Brubeck Quartet), Under The Fragmented Sky (Lunatic Soul)

Zondag 27 mei:
Ik slaap niet zo heel goed. Zal de warmte wel zijn. Half acht uit bed. Koffie, klussen, webstek. Heel even op de galerij zitten, maar daar zweet ik weg. Ik bereid vast een en ander aan het avondeten voor. We lunchen op tijd met z’n tweetjes. Twaalf uur staan we voor de Onze Lieve Vrouwekerk voor de doopplechtigheid van De Neef. Allerlei schoonfamilie is er ook. Tijdens de dienst zijn er vijf kinderen die het doopsel ontvangen. Velen vinden het een mooie plechtigheid, mij valt op hoe anders het is dan jaren geleden. Geen muziek en samenzang, geen communie (betekent het dat de voorganger geen gewijde priester is?), een voorganger die tijdens de collecte met kerkgangers staat te praten, kerkbezoekers die hardop overal doorheen praten of met hun mobiele telefoon in de weer zijn. Nou ja. De nicht van twaalf leest een verhaal voor alsof ze nooit anders heeft gedaan. Na een uur is het klaar. We fietsen naar het huis van Zwager. Daar is in de tuin een feestje. De Zoon is er ook. Het is heel warm en benauwd. Om vier uur hebben we een aangename tijd doorgebracht en fietsen we naar huis. Even uitblazen. Dan maak ik het avondeten af. Bamisoep smaakt goed. Na afwas en afval heb ik nog wat tijd en gelegenheid om te lezen en te luisteren. De Brusselmans is al uit en ik ga om tien uur proberen te slapen.
Muziek vandaag: Neroli (Brian Eno), Vortex (Sonar with David Torn), The Keith Emerson Trio (The Keith Emerson Trio)

Zaterdag 26 mei:
Zeven uur wakker. Koffie. Nog voor negenen ben ik op de fiets om wat boodschappen te doen bij twee supermarkten. Buiten is de hemel strak blauw en het is al snel heel warm. Als ik terugkom, wandel ik nog naar de biowinkel, de markt en de Turkse bakker. Dan koffie op de galerij. Heel lang kunnen we er niet zitten. Ik lees The Show That Never Ends … Encore (Martyn Hanson) uit. De Zoon komt om kwart over een lunchen. Een uurtje later is de afwas gedaan en heb ik het huis gestofzuigd. Op het heetst van de dag stappen we op de fiets en rijden we naar een grote sportzaak. Ik koop nieuwe hardloopschoenen. Dat kan ik altijd heel snel. Een kwartier later staan we namelijk weer buiten. Thuis lopen we nog even naar de galerie op de hoek van de straat. Auke heeft er werk- en expositieruimte en de locatie krijgt vandaag de officiële opening, maar Auke zelf is er niet. Dan maar ijs op een andere hoek van de straat. Mijn plan was om vandaag bamisoep te maken, maar het is me te warm en te veel werk. Het alternatief is een hete curry van runderworst, uien, knoflook, paprika, prei en courgette. Erbij een fruitsalade van mango en aardbei. Na de afwas lees ik in Zeik en de moord op de poetsvrouw van Hugo Claus (Herman Brusselmans). Rond een uur of negen loop ik naar een café in het centrum. Reinier speelt er met zijn band Fillmore East. Altijd goed om die gasten aan het werk te zien. Het duurt zeker een uur voordat het begint en dan blijkt het geluid veel te hard voor mij. Oordoppen in en dat maakt de muziekervaring toch heel veel minder. Bovendien ben ik moe en komen alle andere omgevingsgeluiden op me af. Na de eerste set houd ik het dan ook voor gezien. Kwart over elf ben ik thuis en ik ga zo ongeveer direct door naar bed.
Muziek vandaag: The Shutov Assembly (Brian Eno), Thrust (DeWolff), Auri (Auri), The Weather (Pond)

• • •
 

Geen reacties »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post.

Leave a comment