bazbo – de wereld van Bas Langereis

Bas Langereis leest u voor!

11-05-2018

B-log: 12 t/m 18 mei 2018

Filed under: B-log 2018 — bazbo @ 19:05

Vrijdag 18 mei:
Kwart over zeven wakker. Niet zo heel goed geslapen. Even na acht uur weet ik hoe ik thuis moet inloggen voor het werk op de pc. Mijn laptop is veilig opgeborgen op de werkplek. Mooi. Ik kan aan de slag. Veel achterstallige werkzaamheden en urgent spul. Twee uur ben ik klaar. De Vrouw is dan naar het werk en ik heb een tostilunch naar binnen. Even het groentepakket ophalen buiten is het nogal fris en het waait. Op de terugweg haal ik ook wat boodschappen bij de Turkse supermarkt in de straat. De Vrouw is ook weer thuis. Even zitten, even slapen, dan avondeten monteren. Bakaardappelen, lamskoteletten en een salade van bosui, komkommer, kerstomaat en Turkse sla. De boel is prima en we eten alles op. Na de afwas heb ik nog anderhalf uur. Dan is het negen uur en wandel ik naar een café vijfhonderd meter verderop. The FoolZ spelen er. Aanvankelijk zou Tim ook mee doen, maar het lukt hem niet aanwezig te zijn wegens plots zieke collega en dus werk dat hij over moet nemen. Jammer, jammer. Het leuke van de band is, dat ze het ook zonder speciale gast goed redden. Als de mannen beginnen, klinkt het nog wat ingetogen en is de balans in het geluid nog niet helemaal goed. Halverwege de eerste set, midden in een nummer, gebeurt me iets geks. Plots ervaar ik de muziek enorm luid. Ik doe mijn gehoorbeschermers in, maar het blijft onaangenaam. Eigenlijk wil ik weg, maar er zijn enkele leuke mensen om mij heen. Na de pauze is het geluid een heel stuk beter voor mij. Ik heb de gehoorbeschermers niet meer nodig, de band speelt losjes en de balans is weer terug. Half een is het afgelopen en gelijk is al mijn energie weg. Gelukkig is mijn bed op slechts een paar honderd meter lopen…
Muziek vandaag: Music For Films (Brian Eno), On Land (Brian Eno), Return To Ommadawn (Mike Oldfield), de twee plaatjes Scratch My Back … And I’ll Scratch Yours (Peter Gabriel & allerei), het plaatje dat met de PROG mee kwam

Donderdag 17 mei:
Ik heet Bas Langereis en werd geboren op 17 mei 1965 in het zo majestueuze Apeldoorn, waardoor Apeldoorn nog een beetje majestueuzer werd en dat betekent dat ik vandaag drieënvijftig jaar word. Dat u het weet! Wel de gehele dag van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat aan het werk, dat dan weer wel. Iets voor half tien wacht ik op de bus en zeventig minuten later ben ik op de werkplek. Het wordt een gekke dag met een boel geregel, veel tussendoorwerk en een uitermate plezierig feest. De hele middag zijn we druk met de voorbereidingen met een hele groep collega’s en vrijwilligers, in de avond komen er cliënten elkaar ontmoeten en dan weet ik weer waar ik de afgelopen weken zo druk voor ben geweest. Mooi om te zien hoe veel plezier een ieder heeft. Om tien uur is alles ook weer opgeruimd en zet een collega me in Beekbergen af. Tien minuutjes wachten op de bus en even voor elf uur ben ik thuis. De Vrouw is er ook net, zij heeft een avond met haar teamleden gehad waarin ze afscheid van elkaar hebben genomen wegens renovatie, u kent dat en als u het niet kent: prijs u gelukkig, ik benijd u. Half twaalf is alle energie op en ga ik slapen. Fijne verjaardag.
Muziek vandaag: Country Airs (Rick Wakeman), Grimspound (Big Big Train)

Woensdag 16 mei:
Geen wekker, maar ook geen uitslapen. Om half zeven ben ik uit bed en om zeven uur zit al werk voor de Kap te doen. Ik krijg gelijk al een boel af. Half negen wandel ik naar de locatie. Daar maak ik van alles af en om half twaalf wandel ik weer terug. Op de terugweg loop ik de Turkse bakkerij in de straat binnen en koop ik wat spul voor morgen. Lunch met De Vrouw. Erna gaat zij nog wat boodschappen doen; ik maak het werk voor de Kap af, dompel planten, doe was/droog en lees de krant. Halverwege de middag is het weer mooi geweest en ga ik avondeten maken. Een stevige uiensoep met spek en saucijs en paprika. Ernaast een Turkse pide en een gezouten kruidenboter. We hebben het op tijd op en om half zeven loop ik buiten mijn ronde hard. Zowaar, het gaat heel aardig. Ik kom weer verder dan de vorige keren en heb kortere wandelpauze nodig. Thuis heb ik nog ruim tijd voor lezen en luisteren. Iets na tien uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: het vierde en vijfde plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno), Festival (Flutatious), Someone Here Is Missing (The Pineapple Thief), The Prodigal Son (Ry Cooder), The Orchestrion Project (Pat Metheny), Agusa (Agusa), het zesde plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno)

Dinsdag 15 mei:
Voort gaan we weer. Ik vraag me nog altijd af wat of een Lezer (ja! jij dus!) moet met dit dagboek, maar ik begrijp dat er zelfs mensen zijn die het inderdaad echt lezen en die wil ik niet teleurstellen, dus moet ik wel, vandaar. Ik heb mijn jasje aan vanmorgen en het is al warm voordat ik op de werkplek ben. Op die werkplek ga ik verhit aan de slag. Met werk. Stapels. Tussen de middag wandel ik door bos, veld en zon. De rest van de middag veel overleggen en dat levert ook weer veel werk op. Maar dat is niet voor nu. Een collega brengt me weer tot Beekbergen. Daar moet ik even wachten (in de felle zon) en ik ben om kwart voor zes thuis. De Vrouw is even aan het werk en naar het werk, dus ik maak het eten. Zeven uur is iedereen thuis, inclusief De Zoon. Ik serveer een schotel van kalkoenshoarma, uien, pepers, paprika en linzen. Erbij een fikse salade van komkommer, bosui, augurk en tomaat, plus een knoflookyoghurtmayo. Allemaal fijn. Ik was af en breng groen afval naar de container en dan ga ik eens luisteren en lezen (in de PROG die vandaag binnen kwam). Half elf of zo is het weer tijd dat de woensdag gaat aanbreken.
Muziek vandaag: Arriving Somewhere … (Porcupine Tree), Discreet Music (Brian Eno)

Maandag 14 mei:
De werkweek begint. Op de werkplek weer van alles te doen. Overleg, veel mail, gedoe, weet ik het allemaal wat nog meer. Tussen de middag wandel ik door bos, zon en fel lentegroen. Ook in de middag weer allerlei. Ik ben om kwart voor zes thuis. Even zitten en dan het avondeten voorbereiden. Moeilijk is het niet. Ik maak een salade van komkommer, augurk, bosui en rucola. De Vrouw is onverwacht vroeg (iets na zeven uur) en ik warm de schotel van gisteren én de hete chili van donderdag op. We eten alles op. Na de afwas lees en luister ik nog en tien uur is de eerste dag van de werkweek voorbij.
Muziek vandaag: The Prodigal Son (Ry Cooder), Festival (Flutatious), het derde plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno)

Zondag 13 mei: Moederdag
Half tien. Koffie. De Zoon is er om kwart voor twee. We nuttigen een moederdaglunch met taart, broodjes en de verder gebruikelijke etenswaren. In de middag begin ik te herlezen: Hang On To A Dream: The Story Of The Nice (Martyn Hanson). Eind van de middag maak ik avondeten: kip met uien, knoflook, pepers, paprika, courgette en krulsla in tandoorisaus, met de couscous van eergisteren erdoorheen. Erbij een eenvoudige sla van komkommer, bosui en tomaat. Nagerecht: aardbeien. De Vrouw gaat om kwart over zeven de deur uit om op te passen op de kinderen van Zwager. Ik lees en luister en ga half elf echt slapen.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno), Adventures Of Modern Recording (The Buggles), Kobzar (Haydamaky), Fractured (Lunatic Soul), het tweede plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno)

Zaterdag 12 mei: naar het trouwfeest van Jessica en Jean-Paul
Half zeven al ben ik wakker en uit bed. Koffie, wat lezen. Dan maak ik alvast een wandeling naar de biowinkel. Het is prachtig weer en de zon doet me goed. Dan loop ik ook nog naar de markt en de bakker in de straat. Met De Vrouw koffie op de galerij. Ik lees Poppy en Eddie en Manon (Herman Brusselmans) uit. Niet zijn beste boek, maar er zitten veel fragmenten in die me hardop doen lachen. Uniek. We lunchen samen. Ik was af. Vervolgens breng ik een stapel sierpotten die we nog op het balkon hadden staan naar de kringloopwinkel vlakbij. Dat moet wel in drie keer lopen. Niet erg. Half vier lopen we naar buiten. De Zoon pikt ons met de auto op en vervolgens pikken we Heidi bij huis op. De rit gaat naar Gorinchem. Op de Grote Markt eten we burgers, chocolade-notentaart, ijs, enzovoorts. Dan is het niet ver meer naar de Langedijk. In café De Knijp treffen we Jessica en Jean-Paul. Zij zijn een paar weken geleden in de Verenigde Staten getrouwd en vieren nu voor familie, vrienden en bekenden. Heel fijn om een boel leuke lui weer te zien: Tim, Chantal, Luc, Hasi, Aad, Luuk en nog een paar. We zitten en staan veel buiten, het is er aangenaam en de gesprekken zijn mooi. Het laatste uur ben ik moe en merk ik dat het me wat veel wordt, maar ik houd het vol tot een uur of half twaalf. Dan gaan we terug naar de parkeergarage en rijdt De Zoon ons naar huis. Op een rotonde in Gorinchem slingert een tamelijk beschonken meneer met de fiets. Hij raakt een betonnen richel die het fietspad scheidt van de weg. Hij valt vlak voor de auto en De Zoon weet hem adequaat te ontwijken. Ik stap uit; de meneer is met z’n hoofd op het asfalt gevallen en blijft even liggen. Als ik hem aanspreek, staat hij op en mompelt hij iets. Er komen meer mensen aanrennen. De meneer pakt zijn fiets op en loopt naar een boom om de fiets neer te zetten. Het ziet er oké uit; hij redt het verder. Wij vervolgen onze weg. Rond half twee zijn we thuis en niet heel veel later liggen we in bed.
Muziek vandaag: Music For Films (Brian Eno), On Land (Brian Eno)

• • •
 

Geen reacties »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post.

Leave a comment