bazbo – de wereld van Bas Langereis

Bas Langereis leest u voor!

26-01-2018

B-log: 27 januari t/m 2 februari 2018

Filed under: B-log 2018 — bazbo @ 09:59

Vrijdag 2 februari:
Ik heb geen wekker gezet en ben pas om kwart voor acht echt wakker. Oei. Laat. Even na negen ben ik op de werkplek in de Kap. Daar overleg ik en doe ik redactiewerk voor een nieuwsbrief. Kwart voor twaalf weer thuis. Koffie. Krant. Lunch. Ik probeer de ‘oude’ telefoon van De Vrouw (die ik ga gebruiken) in te stellen. Het lukt niet en ik word er enigszins tamelijk nogal erg enorm onvoorstelbaar nerveus van. Dan maar niet. Niet alleen nerveus, maar zelfs angstig ben ik. De Vrouw zelf is er om kwart voor drie weer. Ik heb inmiddels besloten allerlei contactgegevens handmatig te gaan overzetten en invoeren, dus ik schrijf alles op papier. Nogal een werkje. Ondertussen probeert De Vrouw het apparaatje gebruiksklaar te maken. Haar lukt het natuurlijk wel. Ze is er handig mee. Ik ben inmiddels bezig met eten maken. Als De Zoon om zes uur er is, zet ik kip tandoori met kikkererwtenpasta en een salade van bosui, komkommer, aardbei en peer op tafel. We eten alles op! Om zeven uur is alles ook weer opgeruimd en ga ik de webstek bijwerken, mail beantwoorden en een muziekdvd bekijken en beluisteren. Half elf is het weer fraai geweest.
Muziek vandaag: Back Door / 8th Street Nites / Another Fine Mess (Back Door), Magic Theatre (Gandalf), Skeletons Of Brunswick East (King Gizzard & The Lizard Wizard with Mild High Club), de dvd’s die mee kwamen met Wuthering Nights: Live in Birmingham (Steve Hackett)

–

Donderdag 1 februari:
Slapen gaat vannacht zelfs nog beter. Vandaag op het werk een nog langere dag. Niet alleen met het hele team van collega’s ondergaan we een dag lange training, ook heb ik tussen de middag geen gelegenheid om naar buiten te gaan en mis ik een bus, waardoor ik in totaal een uur langer op de werkplek ben. De busrit duurt lang, omdat het druk op de weg is. Pas om zeven uur ben ik thuis. De Vrouw staat dan op het punt om te vertrekken. Vanmiddag heeft de overdracht van het huis van Schoonmoeder plaatsgevonden en moest ze samen met haar broers en zus tekenen bij een notaris, dus binnenkort komt het bedrag aan erfenis op haar rekening gestort. Vanavond gaat ze nog wat werken, dus vertrekt ze. Ik kook een eenvoudig maal, was af en ben dan gewoon doodmoe. Ik werk de webstek bij en lees en luister. De Vrouw is er om half negen weer. Ik ga om kwart over tien slapen.
Muziek vandaag: Earth (Vangelis), het plaatje dat mee kwam met de PROG, het plaatje dat mee kwam met MOJO-magazine Green Leaves – Nick Drake covered (allerlei)

–

Woensdag 31 januari:
Kwart voor acht wakker. Deze nacht eens redelijk goed geslapen. Koffie, krant. Ik kijk of er werk voor de Kap is. Nee. Vrijdagmorgen weer. Koffie met De Vrouw. Dan fiets ik naar de tegelboer en haal de binnengekomen kraan op. Vierhonderd ballen. De kraan breng ik naar huis en dan fiets ik naar de supermarkt. Weer terug lunchen De Vrouw en ik. De Vrouw gaat erna met Marja ergens heen. Ik blaas uit en ga een rondje naar de biowinkel en bezoek ik de Turkse super in de straat. De vriendelijke jongens van de bakkerij vertellen me dat ze gaan verhuizen naar de overkant van de straat. Aha, ik was al bang dat er concurrentie zou komen. De Vrouw is er weer voor vijven. Ik maak avondeten: de stoemp van maandag uit de oven, ik bak zwammen met knoflook en ui, maak daar een roquefortsaus omheen en bak kalfsbiefstukken. Erbij een salade van bosui, komkommer, aardbei en rode kool. We eten de boel op. Vooral de roquefortsaus blijkt goed gelukt. Ik was af en breng afval naar de containers. De rest van de avond lees en luister ik. Tien uur weer slapen.
Muziek vandaag: Country Airs (Rick Wakeman), The Family Album (Rick Wakeman), Northlands (Tony Patterson & Brendan Eyre), A Little Man And A House And The Whole World Window (Cardiacs), Earth (Vangelis), Live in Paris 28.05.1975 (Fripp & Eno)

–

Dinsdag 30 januari:
Opnieuw lukt slapen niet zo. Bij vlagen. Op de werkplek wederom een heel volle dag, waardoor ik geen gelegenheid neem om een half uur naar buiten te gaan. Het gevoel dat ik veel af heb gekregen, is oké. Kwart voor zes thuis. De Zoon komt eten. De Vrouw serveert een rösti met een schotel van boerenkool, worst en tomaat in room. Zeven uur heb ik alles afgewassen en ga ik een ronde hardlopen. Die gaat goed tot lekker. Om acht uur lees ik mail. De eindredacteur heeft antwoord op mijn vraag in welk opzicht ik precies ’te ver ben doorgeschoten’ in mijn zondagverhaal. Het blijkt te gaan om het gebruik van het woord ‘nikker’ en de wijze waarop het is opgeschreven. De redactie denkt dat niet iedereen begrijpt dat het satire is. Ik besluit dat ik me er niet druk om ga maken, ook al vind ik dat kunst spraakmakend moet zijn, juist iets los moet maken en verder de hele riedel van smaak en perceptie. Mijn antwoord is kort: ik bedank de eindredacteur voor zijn uitleg en leg me bij de beslissing van de redactie neer, ook al ben ik het met die beslissing niet eens. Mij zijn ze wel kwijt, overigens. Ik lees en luister nog wat en om kwart over tien ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Wuthering Nights: Live in Birmingham (Steve Hackett)

–

Maandag 29 januari:
Niet heel goed geslapen. Tijd om er lang van wakker te liggen heb ik niet vandaag. Op de werkplek is zeer veel te doen. Zo veel, dat ik geen wandelpauze buiten kan nemen. Om zes uur ben ik thuis. Ik verwacht De Vrouw pas laat, dus doe ik het even kalm aan en begin dan pas met koken. Ik zie mail. De redactie van Apeldoorn Direct heeft mijn verhaal van gisterenmorgen van de site af gehaald. Er waren stemmen in de redactie dat het niet kon en dat ik te ver ben doorgeschoten. Wat precies, dat begrijp ik niet goed. Wat ik ook niet goed begrijp, is dat mijn stuk een dikke week achter de schermen ingepland heeft gestaan en dat de redactie dus een dikke week heeft gehad om het te lezen en mij te verwittigen. Ik antwoord terug dat ik de keuze van de redactie respecteer en dat ik me erbij neerleg. Ik vertel dat ik wel teleurgesteld ben. Wat ik maak is een kunstuiting en wat het publiek of de redactie ervan vindt, is een kwestie van smaak en perceptie. Ik kan daar niet verantwoordelijk voor zijn. Voorlopig plaats ik even niets. Jammer, maar helaas. Dan weer terug naar het koken. Plots staat De Vrouw toch binnen. Oei. Even doorwerken. Ik maak een stoemp van pastinaak, bataat en postelein, ook monteer ik een salade van bosui, komkommer, aardbei en blauwe bes en ten slotte bak ik kalkoenshoarma. We eten de boel op en tafelen uitgebreid na. Als ik heb afgewassen, is het alweer half tien en dus heb ik maar een half uurtje om te luisteren.
Muziek vandaag: Earth (Vangelis), een stukje van Wuthering Nights: Live in Birmingham (Steve Hackett)

–

Zondag 28 januari:
Half negen. Koffie. Ik lees. De Vrouw is op tijd op. Zij werkt haar werkadministratie bij. De Zoon is er om half een. We lunchen gedrieën. Dan gaat De Vrouw nog even naar het werk. Ik doe een afwas, stofzuig, doe andere huishoudelijke dingen. Ook werk ik de webstek bij. Ik breng afval weg en wandel een rondje. De Vrouw is om half vijf thuis. Bijpraten. Ik ga avondeten maken: een roerbakschotel van rode ui, knoflook, gele paprika en paddenstoelen. Erbij bak ik kalfskoteletten. Ook zet ik het restant salade en de knoflookyoghurtmayo op tafel. Guavenektar erbij en klaar. Het is zo op. Afwassen, afval weg en om half zeven lees en luister ik. Tien uur. Rustige dag. Wat op adem gekomen. Toch wat onrustig in het hoofd. Druk. Koppijn. Fluittonen.
Muziek vandaag: The Astounding Eyes Of Rita (Anouar Brahem), Copland: Apalachian Spring (Leonard Bernstein), Lizard (Steven Wilson 5.1 surround mix) (King Crimson), To Another Horizon (Gandalf), Antipop (Primus), The Similitude Of A Dream (The Neal Morse Band), Dream Theory In Malaya (Jon Hassell)

–

Zaterdag 27 januari:
Ik slaap niet goed. Veel wakker. Angst, ook. Woelen, draaien, proberen. Acht uur uit bed. Koffie, krant. Half elf wandel ik naar de biowinkel voor boodschappen. De Vrouw gaat naar een cliënt van haar, met wie het niet zo goed gaat en die wat spullen nodig heeft. Ik loop het centrum in en op de markt koop ik fruit. Op de terugweg neem ik broodjes van de Turkse bakker in de straat mee. De Zoon is er om half een. De Vrouw appt dat het helemaal niet goed gaat met de cliënt en dat ze met hem meegaat naar het ziekenhuis. O. De Zoon en ik lunchen. Erna fiets ik naar de tegelboer om bij de alleraardigste jongedame de bestelling definitief te maken. Tien minuten later fiets ik weer terug naar huis. Nog even de Turkse supermarkt in voor de laatste dingen. Dan doe ik klussen in huis en maak ik mail naar De Vader. Veel te lang geleden. Ook bereid ik het avondeten voor. Zo maak ik knoflookyoghurtmayo en een salade van bosui, komkommer, aardbei en bosbes. De Vrouw appt dat het nogal lang kan duren. Ik ga een ronde hardlopen. Veel pauzes inlassen, maar op zich loop ik lekker. Thuis weer appverkeer met De Vrouw: ze gaat zo goed als gelijk door naar haar bioscoopafspraak vanavond. O. Ik verander het eetplan en maak voor mijzelf een omelet gevuld met bosui, tomaat en een restant bladsla dat op moet. De afwas is gedaan en ik vouw was. Half negen is De Vrouw er heel even. In vijf minuten tijd vertelt ze hoe en wat (dat ze er morgen weer heen moet) en dan gaat ze. Ik kijk een muziekdocumentaire, lees en luister wat en ga om elf uur slapen.
Muziek vandaag: Le Voyage De Sahar (Anouar Brahem), Music From The Penguin Cafe (Penguin Cafe Orchestra), Homage À Piazzolla (Gidon Kremer), Forever Comes To An End (Bjorn Riis), Demon (Gazpacho), Inventan El Ser Feliz (Laura López Castro y Don Philippe), de dvd Derailroaded over het leven van Wild Man Fischer

• • •
 

Geen reacties »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post.

Leave a comment