bazbo – de wereld van Bas Langereis

Bas Langereis leest u voor!

04-02-2017

B-log: 4 t/m 10 februari 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 20:16

Vrijdag 10 februari:
Slapen gaat redelijk. Wel af en toe wakker. Half zeven fiets ik door de kou en de gladheid op de leenfiets naar HNH. Het wandje staat er prachtig bij, maar mag nog een dag of wat goed drogen. De schilder gaat aan het werk in de woonkamer: alle houtwerk in de grondverf en de muren gesausd. Ik zet de wandcontactdozen en de lichtschakelaars in de slaapkamers weet terug en de deurklinken en grepen ook, plus in de hal. Half tien fiets ik terug naar huis. Daar koffie met De Vrouw. Vervolgens haal ik mijn eigen fiets op bij de fietsenmaker. Het licht doet het weer. Ik ga door naar de bouwmarkt en laat daar planken voor dr boekenwand zagen. Het duurt even en kost nogal wat. Niet erg. Erger is hoe ik het mee naar huis moet krijgen. De kleine planken kunnen gelukkig allemaal in de fietstassen en met de twee van tweeënhalve meter fietsen lukt ook, ondanks de gladheid op sommige weggedeelten. Thuis lunchen we en dan ga ik weer naar HNH. De schilder is al weekend aan het vieren. Maandag en dinsdag het wandje en de plafonds sauzen, de radiatoren in de woonkamer en het toilet en de badkamer. Dan is het gedaan en kan Operatie Boekenwand beginnen. Nu ruim ik op en veeg de vloeren. Als ik weer weg wil gaan, is De Vrouw er net. We bekijken ons huis nog maar een keer en zien weer nieuwe mogelijkheden voor de inrichting. Ik fiets via twee supermarkten terug. Dan bog een keer naar de bouwmarkt voor schapdragers en een nieuwe vijl. Thuis maak ik de zaagranden van de planken glad, zodat we morgen met schilderen kunnen beginnen. En dan het avondeten: kippenpoten uit de oven, aardappelen met wortelen ook uit de oven, plus bootjes van witlof met rode paprika en blauwe kaas. De Zoon is er om zeven uur. Vijf kwartier later zit ik aan de keukentafel te lezen en te luisteren. Ik lees het essay van Klaver uit. Hij heeft een gedreven en sympathiek pleidooi geschreven en ik neem mij voor om binnenkort opnieuw – dit keer ter voorbereiding op de verkiezingen van 15 maart – bij de verschilllende partijprogramma’s te gaan kijken naar een duurzame, milieubewuste en menselijke langetermijnvisie. Zo’n hippie ben ik ook wel weer. Ik begin in Alle verhalen (Roald Dahl). Kwart over tien lig ik doodmoe in bed. Ondanks alle gedoe, spanning en werkzaamheden zijn het goede dagen.
Muziek vandaag: Election Specual (Ry Cooder), Thing Fish (Frank Zappa), Chicago II (Steven Wilson remix) (Chicago), Tutu (Miles Davis)

–

Donderdag 9 februari:
Beter geslapen, al was ik het laatste uur wakker. Au, vanmorgen een stekende pijn in mijn hoofd. Opletten. De Vrouw gaat vanmorgen vroeg naar HNH; ik wandel om tien voor zeven naar de carpoolplek. Het is koud en het sneeuwt licht, maar met mij gaat het opgewekt. Fijn. Op de werkplek doe ik allerlei, vooral urgente zaken. Er blijft nog wel wat liggen, maar dat is dan maar zo. Op tijd in de ochtend belt een meubelwinkel met de vraag of men de bank vanmiddag al kan bezorgen. Ik controleer dat thuis en het kan. Ook belt Peter in verband met de arbeidsvoorwaarden rondom mijn klus in Brabant. We ontdekken dat mijn gegevens nooit bij hem zijn aangekomen. Ik stuur mijn boeltje en wensen opnieuw. Ben benieuwd. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. In de middag heb ik het vervolg op de schrijftraining. De afgelopen twee weken had ik wat mailcontact met de cursusleidster en zij wist me uit te dagen om mijn schrijfwerk beter en scherper te maken. Mooi, daar houd ik van. Ik heb nu ook echt het idee dat ik er iets aan heb gehad, niet alleen voor mijn professionele schrijven, maar ook voor mijn werk dat ik doe ter ontspanning. Door alle gedoe zit ik pas om half zes in de bus. Onderweg ontmoet ik jeugdvriend Marco. Goed om hem weer eens te zien en wat bij te praten. Het vergaat hem goed in het leven en ik ben oprecht blij voor hem. Buiten is het wit en op veel stukken straat spiegelglad. Om zeven uur thuis. De Vrouw heeft een pruttelpot gemaakt van rundvlees, kastanjechampignons, uien en abrikozen. Ernaast zet ze de stoemp en schorseneren van gisteren (uit de oven) en de salade, ook van gisteren. De Vrouw vertelt dat de stukadoor vandaag is geweest en zijn werk heeft gedaan. Morgen nog goed drogen en dan kan zaterdag de schilder eroverheen. De bank is inderdaad bezorgd en het is nu lekker knus in de woonkamer. Ik merk dat ik heel moe ben. Ik lees in De empathische samenleving (Jesse Klaver) en luister. Nog voor tienen doe ik een poging om te slapen.
Muziek vandaag: Live in Concert (Gandalf featuring Steve Hackett)

–

Woensdag 8 februari:
Helaas, met slapen gaat het niet goed. Opnieuw veel wakker. Toch sta ik goed op. Vroeg, ook. Om kwart voor zeven ben ik in HNH. De boel ziet er puik uit. Schilder is er op zeven uur en gaat fors aan de slag. Ik veeg de woon- en eetkamer en de schuur, maak koffie, puzzel op hoe ik de boekenkast ga bouwen en weet die ene hardnekkige schroef uit het loeiharde kozijn te krijgen (hij breekt ‘spontaan’ af). De Vrouw is er om tien uur. We drinken gezamenlijk koffie. Ik heb telefonisch contact met de aannemer en weet voor elkaar te krijgen dat de stukadoor morgenochtend om acht uur gaat starten. De keukenboer is er morgenochtend om half negen om het meerwerk te bekijken en op te meten. De schilder kan maandag en dinsdag zijn werk afronden. Het loopt op rolletjes. De Vrouw en ik rijden dan naar twee meubelzaken en kopen twee prachtige stoelen, een bank en vier eetkamerstoelen. Hoppa. Thuis lunchen we. Ik blijk een verkeerde inschatting te hebben gemaakt over de maat van de boekenkast en nu mag ik een nieuw plan maken. Niet erg. Half drie ben ik in HNH. De schilder is reeds vertrokken. De twee slaapkamers zijn helemaal klaar, de hal staat in de saus, de keuken is grotendeels klaar. Morgen de hal, de badkamer en het toilet. Wie weet is dan de stukadoor klaar, zodat zaterdag en maandag de woonkamer aan de beurt is en dinsdag alles klaar. Ik fiets via supermarkt, Turkse winkel en bouwmarkt terug. Dan breng ik mijn fiets naar de fietsenmaker op de hoek om de verlichting te laten repareren. Thuis maak ik avondeten: ik kook schorseneren, maak een stoemp van uien en aardappelen, weet een kaassaus te monteren waar de schorseneren in gaan en verzorg een salade van bosui, komkommer, tomaat en kaki. De Vrouw is er om zeven uur. Mijn gerechten vallen uitstekend in de smaak. Acht uur heb ik alles opgeruimd en ga ik lezen (Brusselmans’ boek uit) en luisteren. Tien uur lig ik weer in bed.
Muziek vandaag: Kimono My House (Sparks), Alas Salvation (Yak), Garden Of Dreams (Gandalf), The Illusion’s Reckoning (Mantra Vega), On The Way To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Dinsdag 7 februari:
Vannacht lukt slapen niet zo. Ik ben veel wakker. De Vrouw staat kwart over vijf al op omdat zij vanmorgen de schilder in HNH gaat binnenlaten.; ik een kwartier later. Ha, zo op de vroege morgen ervaar ik het als lastig; in mijn beleving loopt ze geweldig in de weg en praat ze over zinloze zaken. Daardoor verstoort ze mijn ochtendritueel en leidt ze me af van rustig opstarten. Slaat allemaal nergens op, maar in combinatie met mijn slechte nacht is het niet fijn. Reis naar de werkplek is voorspoedig. Daar ligt een nogal grote berg werk, waar ik met enige moeite de urgente zaken van weet af te handelen. Tussen de middag wandel ik door het bos. In de middag handel ik meer af. Half zeven ben ik thuis. Vijf minuten later is De Vrouw er ook. Ze laat foto’s zien van het eindresultaat door de aannemer in HNH: heel mooi. Nu hopen dat er morgen gestuct kan. Ik ben ondertussen net bezig met het avondeten. De tweede pizza van gisterenavond in de oven, een salade van bosui, komkommer, bladsla en rode kool, plus hamburgers met gebakken uien. De Zoon helpt om kwart over zeven mee alles op te maken en we praten mooi bij. Daarna gaat hij weer naat huis. Even natafelen. Het laatste uur van vandaag lees en luister ik. Iets na tien uur vandaag.
Muziek vandaag: Acoustic Performance, Radio Ranch, 12-12-1972 (Ry Cooder), Chicago (Steven Wilson remaster) (Chicago), Alas Salvation (Yak)

–

Maandag 6 februari:
Redelijk geslapen. Half zes op. Ik voel vermoeidheid en er is de allesoverheersende pieptoon, maar het is wel oké. Half zeven rijd ik naar HNH. Zeven uur is de schilder er en een uur later de aannemer. De schilder gaat aan de gang in de hal, het toilet en de keuken. De aannemer en zijn assistent beginnen met de wand en de schuifdeuren in de woonkamer. Ze hebben de deuren bij zich. Eerste bericht was dat die drie weken later zouden komen, omdat er langere levertijd op zitten. Nu zou het bouwwerk morgen of overmorgen helemaal klaar kunnen zijn. De schilder noemt zaterdag of zondag zijn laatste werkdag. Hm, dat betekent dat ik de boekenwand in de loop van de week van 13 februari kan verhuizen en monteren. Dat vraagt een iets aangepaste planning. Niet erg. Wat doe ik vanmorgen? Ik verwijder pluggen uit het plafond in de woonkamer, haal de laatste zaken van de muur in het toilet en de keuken, zet een ander plaatje (JA-NEE-sticker) in de brievenbus in het entree (en sluit mezelf daarmee buiten), wandel naar een winkel en koop ontvetter, ga naar de onderbuurvrouw en verontschuldig me voor de geluidsoverlast, verwijder klinken en ander spul van de tussendeur in de hal, bezie de berging in het souterrain en drink koffie. Kwart over elf rijd ik naar huis. Daar neem ik koffie en bel ik de internetprovider. Vervolgens eet ik een paar boterhammen en dan fiets ik weer naar HNH. Verhip, de wand zit er al grotendeels in; de mannen zijn bezig met isoleren en aan een zijde dicht maken. Schilder vertrekt om half drie. Morgen gaat hij de slaapkamers en de hal sauzen. Ik vind in de meterkast de gebruiksaanwijzing van de drie meters en ik ga nog een poging wagen bij de gasmeter in het souterrain. Barst. Het werkt gewoon. In huis maak ik de keuken grotendeels stofvrij, demonteer nog een lamp in de hal en veeg hal en keuken. Als de mannen om bijna half vijf gaan vertrekken, komt De Vrouw binnen. Ze krijgt al een goede indruk van hoe het gaat worden en we zijn erg tevreden. We waren wat bevreesd dat met het wandje de ruimtelijkheid van de grote woonkamer zou verdwijnen, maar dat vast enorm mee. Het wordt gewoon heel mooi. Samen fietsen we terug naar huis. De Vrouw moet snel door naar werk. Ik ga het avondeten voorbereiden. Van een overgebleven Turks brood van zaterdag maak ik twee goed belegde pizza’s (tomaten-basilicumsaus, kastanjechampignons, bosui, paprika, salami, kaas). Ik maak een salade van bosui, komkommer en peer. En als De Vrouw om kwart over zeven terug is, bak ik lamsbiefstukken. E?n hele pizza bakken we geeneens, want ze zijn wel erg rijk belegd en dus zwaar vullend. Na wat natafelen heb ik nog een uur om te lezen en te luisteren. Tien uur weer.
Muziek vandaag: Lost And Found (Buena Vista Social Club), Buena Vista Social Club presents: Ibrahim Ferrer (Ibrahim Ferrer), Sunfighter (Paul Kantner & Grace Slick), Magic Machine (An Endless Sporadic), Godspeed (Fish On Friday), Octane (Spock’s Beard)

–

Zondag 5 februari:
Met dat slapen lukt het best. Ik ben om acht uur op. Koffie, webstek. Als De Vrouw ook is ophestaan, trekken we de oude klerenkast in de voormalige slaapkamer van De Zoon uit elkander. Alles onder de carport in de speciaal ingerichte ‘storthoek’. Dan gaat De Vrouw verder met overbodig geworden serviesgoed inpakken. Ik wandel het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. De Zoon komt om kwart voor twaalf lunchen. Erna fietsen De Vrouw en ik naar de bouwmarkt. Daar koop ik nog een rol stucloper, zodat ik de vloer in de woonkamer van HNH ook kan beschermen. Over HNH gesproken: daar rijden we vervolgens naartoe. Ik leg de stucloper in de woonkamer, haal nog meer lampen af en trek de toiletruimte leeg voor zover dat gaat. Marja is er een uurtje en maakt de badkamer grotendeels schoon. De Vrouw poetst de koel- en aaanrechtkasten. Half vijf is het fijn geweest en gaan we terug. Thuis ontdekt De Vrouw dat ze haar telefoon in HNH heeft laten liggen, dus die rijdt nog een keer heen en weer. Ik begin met de voorbereidingen voor het avondeten. Uiteindelijk is het witlof met paprika, ham en kaas uit de oven, salade van bleekselderij, bosui, komkommer en tomaten, plus enorme kalfskoteletten. Goed gelukt. Na zeven uur keert de rust. Ik lees en luister en ga tien uur weer slapen.
Muziek vandaag: Souvenance (Anouar Brahem), Açaí (Aline de Lima), Canto Los Super Seven), Return To Ommadawn (Mike Oldfield), . (DOT) (Karmakanic), More Than Just A Seagull (Gandalf), Eye Of The Soundscape (Riverside)

–

Zaterdag 4 februari:
Half zes ben ik op. Koffie, opstarten. Dan fiets ik naar het nieuwe huis. Het is doodstil op straat. In het nieuwe huis is het ook doodstil. Goh. Eromheen ook. Zeven uur arriveert de schilder. We pakken de spullen uit zijn auto en zetten die in de gang. Parkeergeld hoeft past vanaf tien uur. We sjouwen alles in de lift en vervolgens op de tweede verdieping naar het appartement. Eerst een rondje van wat er allemaal staat te doen. Hij is er vandaag tot een uur en vanaf maandag de gehele volgende week. Hij start in de twee slaapkamers. Ik haal stopcontacten en lichtschakelaars van de muren. Dat zijn er nogal wat. Verder gordijnrails en luxaflex uit de slaapkamers. Die breken af, zo slecht zijn ze. Kunnen bij het oud vuil. Tien uur zetten we de parkeermeter aan; slechts voor drie uurtjes. Ik zie en spreek de buurvrouw. Zij is een aardige oudere dame die al vanaf 1960 in het appartement woont. Haar zus woont er ook, maar is vorig jaar ziek geworden en na een beroerte opgenomen in een verpleeghuis. Zij mist ook nog een sleutel van het achterom. Die heeft de vorige bewoner van ons appartement nog; hij zou hem opsturen en dan kunnen we een kopie maken, hoor. Fijn. Ik maak een boodschappenronde langs de biowinkel, markt en Turkse supermarkt. Dan probeer ik de drie luxaflex in de keuken te verwijderen. Allemensen, die zitten ieder met acht zeer lange schroeven loeivast in de hardhouten kozijnen. Een bovenraam zit vast met tie-wraps en ik snap waarom. Als ik ze losmaak, staat het bovenraam tien centimeter open. Ik zet het weer vast met elastiek. Ook handig. Bij de bovenbuurvrouw, ook een vriendelijke dame, leen ik de sleutel van de meterkast in het souterrain. Die kast gaat heel lastig open (en niet meer dicht). Het is er stikdonker. Ik kan de meterstand dus niet opnemen. De sleutel wil ik laten bijmaken bij een sleutelboer anderhalve straat verderop, maar die heeft ze niet meer. In het appartement haal ik lampen af en in de badkamer haal ik het planchet en de spiegel weg. Oei, er komen grote gaten in het pleisterwerk tevoorschijn. Toch maar overwegen of we na de zomer de badkamer (en het toilet) gaan laten renoveren. Een uur vertrekt de schilder. Ik fiets via de sleutelboer op onze oude hoek terug. Thuis is De Vrouw bezig met opruimen en inpakken. De Zoon komt lunchen en daarna fietsen we naar het nieuwe huis. Als we er aankomen, staat Onze Vader met De Zus voor de deur. Leuk. We bekijken het appartement. Bij een winkel op de hoek koop ik batterijen voor mijn zaklamp. Voorts fietsen we gedrieën naar Zwager. Ons Neefje wordt twee jaar. Er zijn veel mensen, voornamelijk kinderen. Leuke boel. Half zes rijden we terug naar het appartement om de meterstanden op te nemen. De waterstand lukt, maar de gasmeter geeft niets aan. Mooi is dat. De Vrouw gaat het maandag doorbellen. Door de regen rijden we naar de grillroom op onze oude hoek van de straat. Daar eten we döner, shoarma en zelf gebakken Turks brood. Goed. Acht uur thuis en dan is er een moment om te ontspannen. Ik lees en luister. Tien uur ben ik echt doodop en ga ik slapen.
Muziek vandaag: Transgression (Theo Travis’ Double Talk), Magic Theatre (Gandalf)

• • •
 

Geen reacties »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post.

Leave a comment